تیران (Tiran)، که در منابع یونانی به نام تیگرانِ هفتم (Tigranes VII) یا تیگران سوم نیز شناخته می‌شود، یکی از پادشاهان دودمان اشکانی ارمنستان بود. او در سده‌ی چهارم میلادی، تقریباً در حدود سال‌های ۳۳۸ تا ۳۵۰ میلادی، بر ارمنستان حکومت می‌کرد.

اطلاعات کلیدی درباره‌ی تیران:

• نام کامل: تیران، یا تیگران

• دودمان: اشکانی ارمنستان (شاخه‌ای از خاندان اشکانی)

• پدر: خسرو دوم (پادشاه پیشین ارمنستان)

• پسر: آرشاک دوم، که پس از او به پادشاهی رسید

• دوران پادشاهی: حدود ۳۳۸–۳۵۰ میلادی

• مذهب: مسیحیت (پس از گرایش ارمنستان به مسیحیت در اوایل سده چهارم)

رخدادهای مهم دوران حکومت تیران:

1. روابط با امپراتوری روم و ساسانیان:

   • ارمنستان در آن زمان کشوری بود که میان دو قدرت بزرگ – روم و ایران ساسانی – قرار داشت. هر دو قدرت تلاش می‌کردند نفوذ خود را بر ارمنستان گسترش دهند.

   • تیران بیشتر به روم متمایل بود، که باعث بدگمانی شاهنشاه ساسانی، شاپور دوم شد.

2. دستگیری توسط شاپور دوم:

   • شاپور دوم به بهانه‌ای تیران را فریب داد و او را به اسارت برد. گفته می‌شود او را کور کردند، که باعث شد تیران نتواند حکومت را ادامه دهد.

   • پس از این حادثه، پسرش آرشاک دوم به قدرت رسید.

3. اهمیت تاریخی:

   • دوره‌ی تیران نمایانگر یکی از آخرین مراحل نفوذ دودمان اشکانی در ارمنستان بود، پیش از آنکه دودمان باگراتونی و دیگر خاندان‌ها در تاریخ ارمنستان برجسته شوند.

   • همچنین دوره‌ی او مصادف با دوران تثبیت مسیحیت در ارمنستان بود (ارمنستان نخستین کشور جهان بود که مسیحیت را دین رسمی اعلام کرد، در سال ۳۰۱ میلادی).